Tijdens het actualiseren van mijn werkje rond Onze Zon las ik een en ander over de geschiedenis van de eerste waarnemingen van zonnevlekken. Het hoofdstuk "zonnevlekken" werd dan ook opnieuw ingeleid :
"Op het
oppervlak van de fotosfeer (500km) zien we regelmatig zwarte plekken opduiken.
In
de Westerse wereld wordt de oudste melding van vlekken op de Zon toegeschreven
aan de Griekse filosoof Theophrastus van Eresos uit de 4de eeuw v.Chr.
Blote oog waarnemingen van Chinese
astronomen zijn ook teruggevonden in geschriften en dateren uit het jaar 185
v.Chr.
Een eerste echte Westerse tekening van zonnevlekken is de beroemde
Engelse schets dat als de Kroniek van Jan van Worcester gekend is. Deze
observatie gebeurde op 8 december 1128.
Naast
blote oog waarnemingen was het wachten tot 8 december 1610. Die dag richtte
Thomas Harriot zijn telescoop op de zon waarna hij duidelijk 3 vlekken zag.
Enkele maanden later, op 9 maart 1611, zagen ook vader en zoon Fabricius
zonnevlekken doorheen hun telescoop en publiceerden dit in hun werk “Maculis in
Sole Observa”.
Galileo Galilei startte
daarna in 1612 met het systematisch observeren van zonnevlekken of Maculae
Solares met behulp van zijn telescopen".
Eerste Westerse tekening van zonnevlek door Jan van Worcester - Corpus Christi College Oxford p394 |